Roze in Blauw ook op Flakkee actief

Ellie lust, move over. Wij hebben Bert Hulzebosch!

Roze in Blauw is de landelijke politieorganisatie die opkomt voor de rechten van LHBT’s in Nederland. Ellie Lust is misschien wel de meest bekende agente die deel uitmaakt van het team, maar ook op Goeree-Overflakkee is de organisatie vertegenwoordigd. Bert Hulzebosch is wijkagent van Middelharnis en is lid van Roze in Blauw.

“Ik heb me aangemeld bij Roze in Blauw door Ron Groeneveld. Hij was hier altijd het aanspreekpunt voor Roze in Blauw,” vertelt Bert. “Ik ben op een gegeven moment gaan Twitteren en ik moest van hem in mijn Twitter-bio zetten dat ik supporter ven van Roze in Blauw, dus dat deed ik en het klopt ook. LHBT-belangen en –rechten zijn belangrijk. Ik heb artikel 1 van de grondwet hoog in het vaandel staan, iedereen verdient het om gelijk behandeld te worden. En op deze manier ben ik er langzaam in gerold.”

Zo’n klein detail in je Twitter-bio kan grote gevolgen hebben, dat heeft Bert wel gemerkt. “Het is grappig om te zien dat mensen een bewuste keuze maken om je ergens bij te betrekken omdat je opkomt voor de LHBT-gemeenschap. En dan ook zaken die daar niks mee te maken hebben, maar omdat je er voor iedereen wilt zijn komen ze sneller naar je toe.”

Bestaansrecht
“Roze in Blauw kan alleen maar bestaan als er meldingen binnen komen. Daarom is het zo belangrijk dat mensen aangifte doen van verbaal en fysiek geweld, want zodra er geen meldingen meer binnenkomen dan zegt de overheid dat we niet meer nodig zijn en dan hebben we dus geen bestaansrecht meer. En volgens mij werkt het niet zo, zeker met de signalen die ik tegenwoordig hoor. In mijn optiek zijn we nu harder nodig dan ooit,” vindt Bert.

“De dingen die buiten op straat gebeuren, gebeuren bij ons helaas ook. Je hoort wel eens een verhaal van een collega elders in het land die gewoon is weggepest. Dan wordt het natuurlijk niet op de geaardheid gegooid, maar dan ligt het aan de persoon zelf. Wij kunnen daar dan niets mee doen. Zo slim zijn we in Nederland wel. Het ligt nooit aan het feit dat iemand anders geaard is, want dat zou niet netjes zijn. Ze zijn gewoon raar, ze doen dit, ze doen dat en dan val je toch een beetje buiten de groep, maar aan de geaardheid ligt het niet, hoor,” zegt hij.

“Er zijn ook helaas nog steeds mensen die hun eigen kinderen de deur wijzen als ze uit de kast komen. Dat is denk ik ook een reden dat er relatief weinig kinderen en jongeren uit de kast durven komen. Dat zou niet het geval moeten zijn, iedereen moet zichzelf kunnen zijn.”

Discussie
Er is altijd een kans dat je op straat loopt en je hoort iemand een opmerking maken waar je het totaal niet mee eens bent. “Ga dan eens in discussie, want ik vind dat je het automatisch met iemand eens bent als je er niet tegenin gaat,” zegt Bert. “Stel nou, er is iemand die zegt ‘Homo zijn is een ziekte, dat vind ik’. Iedereen laat het dan gaan, want het is vrijheid van meningsuiting, terwijl je dan eigenlijk in discussie moet gaan. Zo van; ‘Dat kun jij wel vinden, maar volgens mij staat er in de grondwet dat iedereen gelijk is’. Het gaat namelijk ook om de groep er omheen. Je mag dat soort dingen namelijk wel zeggen, maar misschien staat er wel een kind bij dat nog helemaal geen mening heeft. Het is heel makkelijk om een kind op deze manier een mening aan te praten. Daarnaast kan er ook iemand binnen gehoorafstand staan die uit de kast wil komen maar het na die opmerking niet meer durft. Dus ga vooral de discussie aan. Er moet over gepraat worden en misschien kun je die mensen wel in laten zien dat homoseksualiteit helemaal geen ziekte is.”

Aangifte
“Als politie zitten we natuurlijk aan de strafrechtelijke kant van de zaken, maar als Roze in Blauw kunnen we daarnaast nog veel meer bieden. Een luisterend oor, begrip voor de zaak, wij doen wat de mensen van ons vragen,” legt Bert uit. “Als jou iets overkomt, dan kun je hier in eerste instantie je verhaal kwijt, want leden van Roze in Blauw hebben er begrip voor en horen dit soort verhalen vaker. Maar als je bij een willekeurige agent je verhaal doet heb je kans dat je ze niet de juiste hulp kunnen bieden. Bij de supporters van Roze in Blauw kun je rustig je verhaal kwijt en weet je zeker dat het goed zit. We willen natuurlijk dat iedereen op de juiste manier geholpen wordt en op deze manier kan dat ook.”

Tekst gaat verder onder de foto.

Bert Hulzebosch, wijkagent van Middelharnis en supporter van Roze in Blauw

“Het zou natuurlijk mooi zijn als er aangifte wordt gedaan, maar dat hoeft niet perse. Wij proberen mensen in het hele proces te begeleiden, we leggen alle voor- en tegenargumenten uit, maar de uiteindelijke beslissing moet vanuit het slachtoffer komen. Het enige dat wij kunnen doen is uitleggen hoe alles in zijn werk gaat en hoe het strafrechtelijke traject werkt,” vertelt hij. “Aangifte doen tegen iemand brengt consequenties met zich mee en het is aan het slachtoffer om die keuze te maken,” legt Bert uit. “Verder houden we ook een vinger aan de pols. We nemen na een tijdje contact op met het slachtoffer om te kijken hoe het gaat en we vragen of ze nog een keer willen praten. Dus we doen iets meer dan bij de gemiddelde aangifte.”

Ben jij dan ook…?
Als iemand zich inzet voor LHBT’s dan roep dat al snel vragen op. “Een primaire reactie van mensen is vaak ‘Oh, maar ben jij dan ook..?’ en dat vind ik altijd wel grappig,” vertelt hij. “Als je dit doet en als je hiervoor staat dan hebben mensen al heel snel het idee dat je zelf ook wel homo moet zijn. Dat zet je wel een beetje buiten de groep en dat is voor ons eigenlijk wel een goede ervaring. Wij krijgen op dat moment namelijk, in zeer lichte mate, dezelfde ervaring als wat zij vaak meemaken. Je krijgt een heel klein kijkje in de ervaringen van het LHBT-gemeenschap. Dat gevoel heb ik ook wanneer ik als mannelijke agent bij zeven vrouwelijke collega’s zit. Je maakt op dat moment deel uit van een minderheid en er zijn mensen die dat elke dag ervaren. En het is goed om dat af en toe mee te maken.”

Nodig
“Ik denk dat Roze in Blauw nodig is omdat zonder dit initiatief een heleboel mensen nergens terecht zouden kunnen,” vindt Bert. “Het is belangrijk dat de LHBT-gemeenschap ergens naartoe kan waar ze serieus genomen worden. Er is geen andere optie en er heerst nog steeds een soort taboe, helaas. Dus het is fijn dat wij er voor hen zijn.”

“Het is niet zo dat mijn betrokkenheid bij Roze in Blauw ervoor zorgt dat meer collega’s zich bij ons team aansluiten, maar ik merk wel heel sterk dat een bepaalde weerstand verdwijnt. Als je met elkaar praat heb je veel sneller begrip en je kunt erover praten omdat je voor- en tegenstanders hebt. Als iedereen hetzelfde denkt kun je niks veranderen,” zegt hij. “Mijn collega’s weten dat ik hier mee bezig ben en dan gaan we af en toe in discussie. Het komt vooral ter sprake rond Coming Out Day, dan hijsen we hier op het bureau de regenboogvlag en daar komen nog wel eens vragen over.”

Herkenbaarheid
Agenten van Roze in Blauw zijn in principe niet herkenbaar op straat. “Dat soort dingen blijven lastig, omdat we als politie-eenheid een neutrale uitstraling hanteren. Maar vraag ernaar op het bureau en je wordt de goede kant opgestuurd.”